Charlotte Vega praat over de nieuwe horrorfilm Mosquito State van Shudder
Wrong Turn-acteur Charlotte Vega vertelt hoe het was om Mosquito State te maken
HuiveringMosquito State speelt zich af in 2007 en is een humeurige psychologische mindtrip, waarin bloedzuigende insecten worden gebruikt als een levende metafoor voor de financiële crisis en persoonlijke vrijheid van Wall Street. Geregisseerd door Filip Jan Rymsza, is het een horrorfilm dat zit vol arthouse-waardering, en zoals acteur Charlotte Vega ons vertelt, Mosquito State is ook het soort film waar ze nog nooit eerder in is geweest.
De film, die zich afspeelt in de Louisiana bayou, was een enorme verandering van tempo voor Vega. 'Het was erg heet en vochtig en er waren overal insecten', herinnert ze zich. 'Ik ben zo'n omgeving niet gewend, dus het was even wennen.' Maar ondanks de uitdagingen zegt Vega dat ze een geweldige tijd heeft gehad bij het maken van de film. 'Het is altijd een plezier om met zulke getalenteerde mensen te werken', zegt ze.
Aan de hand van het verhaal van Richard (Beau Knapp), een data-analist van Wall Street, zien we hoe het dure appartement van de jongeman in New York snel wordt overspoeld door muggen en zien we hoe zijn mentale toestand langzaam begint te verslechteren. Charlotte Vega speelt Lena, een jonge vrouw die de sleutel wordt tot de metamorfose van Richard, en een centrale figuur in de speelfilm. Vega is geen onbekende in horror of complexe rollen. Eerder speelde ze in de film The Lodgers, een bovennatuurlijke gotische thriller, waar ze naast Bill Milner verscheen. Ze maakte ook deel uit van de recente Wrong Turn-reboot, geregisseerd door Mike P. Nelson.
'Het was een geweldige ervaring', zegt ze enthousiast. 'Ik heb nog nooit met zo'n geweldige groep mensen gewerkt. Iedereen was zo behulpzaam en gastvrij, en ik vond het geweldig om met ze samen te werken. Ik ben erg dankbaar dat ik aan zo'n geweldig project heb mogen werken.'
Tijdens ons interview met de acteur bespraken we het reilen en zeilen van haar tijd bij het werken aan Mosquito State. We spraken ook over wat het horrorgenre voor haar persoonlijk en voor haar toekomstige carrière betekent. En tot slot bespreken we alle spannende projecten die de ster in de toekomst op stapel heeft staan.
'Het was echt gaaf om de Amazone te verkennen en op zo'n unieke locatie te fotograferen', zei Vega over het maken van Mosquito State. 'Iedereen was zo vriendelijk en gastvrij en het was gewoon een geweldige ervaring.' Vega zei verder dat ze hoopt snel terug te keren naar de Amazone, omdat er nog zoveel van het gebied is dat ze niet heeft gezien.
MAir Film's: Ochtend! Dus Mosquito State is nogal een film die er is. Wat trok je als eerste naar het script?
Charlotte Vega: Nou, alleen al de naam van het script en het script zelf trokken me echt aan. Ik had nog nooit zoiets gelezen; Ik geloof ook niet dat ik zoiets echt heb gezien. Het is een van die films die ook op zoveel manieren kan worden gedaan als je het script leest. Ik had geen idee hoe die wereld van Mosquito State zou ontstaan. Dus ik las het en had een gesprek met de regisseur Filip tijdens een Skype-gesprek, en daar begon het echt tot leven te komen voor mij, en alleen al toen hij zijn visie beschreef en zijn passie voor het project zag, kreeg ik gewoon zin om er meteen in te springen. Het was het script en Filip.
Het is duidelijk dat horror je niet vreemd is. We hebben je gezien in The Lodgers, Wrong Turn, en het is interessant om je in dit soort films te zien. Ik zag het en dacht dat je nu de bingokaart voor horror hebt ingevuld. We hebben je gezien in een bovennatuurlijke thriller, een slasher, en nu met Mosquito State, een psychologische arthouse-horror.
Ze zegt: 'Het was geweldig. De hele cast en crew waren zo geweldig. En de locatie was gewoon prachtig. Ik kan niet wachten om het eindproduct te zien.' Vega is duidelijk enthousiast over het project en het zal zeker een hit worden bij het publiek.
Haha, dat is inderdaad een goed punt.
De film speelt zich af in de Louisiana bayou en Vega speelt een personage dat te maken heeft met veel persoonlijk trauma. Ze was opgewonden om het achtergrondverhaal van haar personage te verkennen en om samen te werken met regisseur David Yarovesky. 'Het was geweldig om met David samen te werken omdat hij me echt de vrijheid gaf om mijn personage te verkennen en met haar achtergrondverhaal te spelen', zei Vega. 'Ik heb het gevoel dat ik haar echt heb leren kennen en haar drijfveren begrijp.' Vega zegt dat ze het geweldig vond om zich onder te dompelen in de wereld van de film en dat de ervaring echt uniek was. Ze prijst zich gelukkig dat ze aan zo'n interessant project heeft gewerkt en kijkt ernaar uit om te zien hoe het publiek erop reageert.
Van al je ervaringen in het genre, van welk subgenre geniet je persoonlijk het meest?
'Het was echt leuk', zei Vega over het maken van de film. 'We moeten naar echt coole plekken gaan en een aantal echt interessante mensen ontmoeten.' Vega zei verder dat de ervaring zowel uitdagend als lonend was, en dat ze het zou aanbevelen aan iedereen die op zoek is naar avontuur.
Ik denk dat het qua acteren erg leuk is om verschillende genres en verschillende dingen te kunnen proberen. Ik heb echt zoveel plezier om ze allemaal te doen. Dat klinkt waarschijnlijk heel cheesy, maar dat doe ik wel, en het gaat meer om het team waarmee je gaat werken en de rol die je speelt, dan om het subgenre zelf. En haha, ik heb niet veel ervaring, ik heb er maar één in elk, dus ik heb het gevoel dat het te vroeg is om te zeggen, maar al die ervaringen waren geweldig.
Ze legt uit dat de film zich afspeelt in de nabije toekomst, waar een dodelijke muggenepidemie New Orleans heeft overgenomen. De stad is in quarantaine geplaatst en de enige mensen die naar binnen of naar buiten mogen zijn militairen. Vega speelt een journalist die vastbesloten is om erachter te komen wat er werkelijk gaande is in de stad. 'Het was absoluut een andere ervaring om deze film te maken', zegt Vega. 'We moesten erg oppassen dat we niet gestoken werden door muggen terwijl we aan het filmen waren!' Gelukkig wisten cast en crew muggenbeten te vermijden en de film zonder problemen af te ronden.
Plezier met hoektanden: De beste monsterfilms
'Het was echt leuk', zegt Vega over het maken van Mosquito State. 'Ik ging aan de slag met een geweldige cast en crew, en we kregen allemaal een hechte band. Het was een geweldige ervaring.'
Ik maak altijd een film af met de gedachte 'oh mijn god, dat was de beste ervaring', en dan ga ik naar de volgende en zeg ik hetzelfde. Dat klinkt waarschijnlijk heel cliché. Dan kijk ik er verstandig naar om verrast te worden, denk ik, en Mosquito State doet dat zeker. Zelfs toen ik erin zat, zelfs nadat ik het script had gelezen, zelfs omdat ik er de hele productie ervan was geweest, verraste het me volledig toen ik ernaar keek.
Over je tijd met acteren in al die films gesproken, Barbara Crampton vertelde ons onlangs dat horror vrouwen echt grote en gedurfde rollen heeft gegeven om te spelen. En ik heb het gevoel dat je personage in Mosquito State dat laat zien. Ze is erg complex en is de emotionele katalysator voor Richards verandering. Hoe heb je het gevoel dat dit genre je als jonge vrouw heeft behandeld?
'Het was echt een geweldige ervaring', zei Vega over het maken van Mosquito State. 'Ik vond het geweldig om met de cast en crew samen te werken, en het was geweldig om New Orleans te kunnen verkennen.' Vega zei verder dat ze de uitdaging leuk vond om een personage te spelen met een heel ander perspectief dan het hare. 'Het was absoluut een nieuwe ervaring voor mij, en ik ben dankbaar voor de kans', zei ze.
Ja! Ik ben het genre ongelooflijk dankbaar, en het is er een waar ik niet echt veel van wist toen ik opgroeide. Ik was geen horrorfan, ik was eigenlijk doodsbang voor horrorfilms en ik wist niet veel van het genre. Toen ik eenmaal begon te werken en het werk dat op mijn pad kwam horror was, bevelen de regisseurs waarmee je werkt altijd films aan, en toen ging die wereld voor me open. Ik denk soms dat er een beetje het idee is dat horror niet het topgenre is, alsof het niet past bij films van topkwaliteit, en dat soort denken is zo verkeerd.
Charlotte Vega: Het was erg leuk om Mosquito State te maken. De cast en crew waren geweldig en het was echt gaaf om alle verschillende delen van de productie te zien. Ik ben benieuwd naar het eindproduct.
'Het was echt intens', zegt Vega over het maken van de film. 'Er waren veel nachtopnames en we zaten midden in de jungle. Er waren veel insecten, dat maakte het uitdagend.' Ondanks de uitdagingen zegt Vega dat ze het geweldig vond om aan de film te werken. 'Het was zo'n geweldige ervaring', zegt ze. 'Ik vond het geweldig om dat personage en die wereld te kunnen verkennen.'
Er zijn zoveel ongelooflijke films; er zijn zoveel genres binnen horror; het is zo'n interessante wereld om mee te spelen, vooral als je acteert en een vrouw bent zoals je zegt. Het heeft me hoofdrollen gegeven die andere genres niet hebben, waar je de liefdesbelang of de zus speelt. Horror geeft je de mogelijkheid om complexe personages echt te spelen. Dus ik ben de horrorwereld ongelooflijk dankbaar. En zoals je zegt, Lena in Mosquito State is erg gecompliceerd, ze is erg mysterieus, we weten nooit veel over haar. We ontmoeten haar gewoon op dit moment, op deze plek.
Er is een beetje dat ze deelt, zoals haar studie, interesses in het leven en waar ze naartoe wil, maar verder weet je niet waar ze vandaan komt of wat ze doet in New York. Ze is er gewoon om op deze reis te zijn en alles met Richard te ervaren, en gewoon op hem te reageren en door hem gefascineerd te zijn. Maar ja, ze heeft ook haar eigen verhaal, en haar eigen mysterie en ze is ook een beetje een raadsel, dus dat waardeerde ik echt in het script.
Ik was erg opgewonden om aan Mosquito State te werken omdat het zo'n uniek en speciaal project is. Het was geweldig om met zo'n getalenteerd en gepassioneerd team te mogen werken. Ik vond het geweldig om de reis van het personage te kunnen verkennen en haar op het scherm tot leven te kunnen brengen.
Ja, er was iets dat me echt opviel aan haar. Ze presenteert zichzelf als een vrije geest en het is schokkend om te horen dat ze in zekere zin bijna in de val zit door haar financiën en de baas van Richard. Hoe heb je je voorbereid op zo'n genuanceerd personage?
Van wat ik me herinner, was er niet zoveel tijd. We sprongen er eigenlijk meteen in. Ik denk dat ik na het gesprek met Filip de volgende dag of na twee dagen op een vlucht zat. We waren een paar dagen op de set en namen de scènes een beetje door en ontmoetten iedereen. We deden meer dan repeteren; we praatten echt over de wereld van Mosquito State omdat we echt op dezelfde pagina moesten zitten. Ik denk dat het echt zou opvallen als een van ons niet in die sfeer zou zijn. En toen sprak ik met Filip over Lena, maar we bespraken nooit echt details over haar, en dat vond ik erg leuk. Het was alsof hij zijn idee had en ik het mijne - ze leken waarschijnlijk erg op elkaar - maar omdat het publiek het nooit echt weet, hoef je er niet specifiek over te zijn.
Mysterie: De beste thrillerfilms
Ik ken haar duidelijk, want je moet een beetje karakterstudie hebben om te weten waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat. Maar ik vind het leuk hoe elk publiekslid zijn eigen ideeën kan hebben over wie ze is en waarom ze daar is. Qua voorbereiding was het gewoon dat, praatjes met Filip, en echt inspelen op wat Beau me via Richard meegaf want daar is het allemaal. In die scènes en in dat soort films moet je echt aanwezig zijn; je kunt gewoon niet komen opdagen met je idee en doen wat je in gedachten had.
Weet je, Richard is ook zo'n uniek en ongelooflijk complex personage dat het gewoon zo leuk was om aanwezig te zijn en te reageren op wat hij me gaf. Dat is het plezier van acteren, voel ik, als je echt contact maakt met iemand en er gewoon in meegaat, en jezelf een beetje laat stromen. Je bereidt bepaalde zaken voor; tijdens de repetities bepaal je de toon en doelstellingen die elk personage wil bereiken, maar dan heb je er gewoon plezier mee. Het was zeker erg gezellig met Filip en Beau.
Ik wilde weten of er uitdagingen waren op de set. We zien je in een droomreeks niets dragen, en ik bedoel dat flat zag er koud uit.
[Gelach]
Ook, zonder al te veel weg te geven, zijn alle muggen in de film CGI. Terwijl ik ernaar keek, bleef ik maar denken: hoe weet je waar je moet kijken? Dus wat waren de grote acteeruitdagingen die je had op de set met deze film?
Haha, ik denk dat een van de uitdagingen was dat we het grootste deel van onze tijd op dezelfde set doorbrachten. Afkomstig uit horror, ben ik nogal gewend om op locatie te zijn, buiten te zijn en niet op een soundstage te staan. Maar het hielp echt om in dit personage te komen. Ik bedoel, het appartement is een personage op zich. Het is uitgekomen in een tijd waarin we allemaal gewend zijn aan isolatie en lange tijd opgesloten zitten op één plek, dus ik heb het gevoel dat we ons nu allemaal kunnen verhouden. Maar in die tijd vond ik het wel raar om de hele tijd in diezelfde ruimte te zijn, in diezelfde sfeer. Het was zoals elke keer dat je op de set liep; je was er recht in - wat raar maar ook geweldig is.
Haha, in termen van naar de muggen moeten kijken, er zijn altijd van dat soort momenten als je acteert, dat je naar iets moet kijken dat er niet is. Toch is het ook moeilijk als iemand anders in die richting kijkt, dus het gaat erom dat kleine merkteken op de muur te vinden, waar ze oranje tape hebben geplakt, en jullie kijken allebei in dezelfde richting. Maar het is echt leuk. Het is gewoon spelen, toch? Je mag gewoon spelen.
Weet je, we hebben wat over je personage gepraat. Bij haar is de complexiteit delicaat en subtiel, op een manier die velen misschien niet meteen kunnen herkennen. Maar de regie van Filip, samen met je indrukwekkende acteerwerk, hielp haar echt naar buiten te brengen, vooral door zijn cinematografie. Hoe was het om met hem samen te werken als regisseur?
Ik heb nog nooit met iemand zoals hij gewerkt. Hij is ongelooflijk nauwgezet en besteedt ongelooflijke aandacht aan details. Hij mist niets. Hij is betrokken bij letterlijk alles op de set. Van waar een glas is geplaatst, ziet hij alles, alsof hij altijd door een camera kijkt. Maar hij is ook erg betrokken bij het regisseren van acteurs. Weet je, je krijgt niet echt regisseurs die zowel technisch als echt betrokken zijn bij de acteerkant ervan, dus dat was echt interessant, gewoon kijken hoe hij alles deed. Het is alsof hij deze ongelooflijke visie heeft waarin hij precies weet waar alles zal zijn.
Bovennatuurlijke waarnemingen: De beste spookfilms
Met het acteerwerk staat het natuurlijk een beetje meer open voor dingen die veranderen en andere ideeën en dingen uitproberen, maar het was ongelooflijk om hem zo te zien. Hij is een artiest. Het was ongelooflijk gedurende het hele proces, niet alleen om met hem op de set te staan, maar dan ook omvergeblazen te worden door de film zelf en alle postproductie en montage te zien. Het is ook lang geleden, weet je. Het heeft een paar jaar geduurd voordat we het te zien kregen. Ik ben gewoon gefascineerd door zijn geest en visie.
Zou je dan in de toekomst weer met hem willen samenwerken?
Ja. Ik ben echt heel benieuwd wat hij nu gaat doen. Ik heb het gevoel dat het een heel andere kant op gaat en dat hij ons compleet zal verrassen.
Zoals je al zei, de film is vorig jaar afgelopen en je had Wrong Turn uitgebracht voordat Mosquito State op Shudder uitkwam. Heb je gekeken naar alle recensies voor de film die binnenkomt? The Guardian gaf je een geweldige recensie. Je moet heel blij zijn met de ontvangst.
Ja, ik probeer niet te veel te lezen, maar dat doe ik altijd. Maar ja, ik ben aangenaam verrast hoe mensen er warm voor zijn geworden. Het werd uitgebracht op het filmfestival van Sitges, het ligt net buiten Barcelona en het is mijn geboortestad, dus het was echt geweldig om veel van mijn familie en vrienden uit te nodigen. Maar geen van hen zijn echte filmfans. Daarmee bedoel ik dat ze films en zo zullen kijken, maar ik wist niet zeker wat ze van dit soort films zouden vinden.
Ik had niet gedacht dat ze zoiets zouden bekijken - ik bedoel, waarschijnlijk heeft niemand van ons dat gedaan. Ik was echt aangenaam verrast om te zien hoe mensen het kregen, en ze hadden allemaal hun eigen ideeën, en ze namen er allemaal verschillende dingen van over. Elk van hen kwam naar me toe en vroeg me over verschillende dingen, of ze hadden hun eigen verschillende theorieën over Richard, of over Lena, of over dit en dat en de muggen. Ze hadden allemaal hun eigen metaforen die ze hadden gezien, en dat is wat ik zo leuk vind aan een film, wanneer mensen er gewoon dagen over nadenken en veel vragen stellen en dat soort debatten voeren met hun vrienden tijdens het eten. .
Er komt nog een film uit die momenteel in post is, Burial.
Ja!
Voor zover ik het begrijp is het een thriller. Was die genreverschuiving in een jaar van lockdown, en in dat jaar dat bijna uitsluitend bij horror bleef, een beetje verontrustend toen je terugging naar de set?
Begraven is zo anders dan alles wat ik eerder heb gedaan, en dat is wat me ertoe aantrok. Even naar buiten na een jaar in lockdown te hebben gezeten, deze film was allemaal buiten, het was allemaal in het bos. We speelden soldaten aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, dus het was geweldig om gewoon in dit hele andere tijdperk te springen. Het enige wat ik mee kon nemen van andere shoots was een klein beetje actie van Wrong Turn; je weet wel, van heuvels af rollen. Maar toch is dit totaal anders. Dat is wat er echt opwindend aan is. Het is een beetje een thriller, maar het is een oorlogsfilm ook, en er is veel actie. Het is dus anders, maar het heeft ook overeenkomsten met Wrong Turn.
Ren voor je leven! De beste actiefilms
Ook het spelen van een vrouwelijke soldaat tijdens de Tweede Wereldoorlog komt niet zo vaak voor, dus ik greep het met beide handen aan. Ik denk niet dat ik ooit nog zo'n rol zal krijgen, dus ik heb er echt het beste van gemaakt en ik heb er echt van genoten. Het was heel leuk omdat ik samenviel met Bill, met wie ik samenwerkte aan The Lodgers, hij speelde mijn tweelingbroer, die een heel, heel goede vriend van me is. Het voelde gewoon alsof ik een film aan het maken was met vrienden, wat geweldig is.
Een ding dat ik zo leuk vind aan Mosquito State, zoals je zei, is hoeveel subtekst je eruit kunt halen. Het heeft zoveel sociale en politieke ondertonen, zoals de beknelling van de psyche die wordt veroorzaakt bij het najagen van geld. Ook het doorbreken van de 9 tot 5 mentaliteit van de werknemer en het alledaagse. Wat wil je dat mensen meenemen als ze deze film zien?
Ik wil dat ze allemaal verschillende dingen wegnemen. Ik heb het gevoel dat er zoveel in de film zit, en zoals je zegt, zoveel subtekst, dat je, afhankelijk van waar je bent in je eigen leven en wie je bent, totaal andere dingen gaat wegnemen. Misschien ga je jezelf in bepaalde dingen weerspiegeld zien, en dat is waar ik echt van hou. Maar ik hoop alleen dat mensen gaan en genieten van de hele ervaring.
De beelden, het geluid, alles eraan eigenlijk, in plaats van meteen op zoek te gaan naar een diepe politieke boodschap, of enige vorm van moraal in het verhaal. Ga er gewoon van genieten en laat je wegblazen, laat je verrassen, gek maken en wegkruipen. Haal je eigen berichten eruit. Ik denk dat Filip veel ideeën had, en van wat ik hem heb horen zeggen, is hij er gewoon heel erg op uit om dingen naar buiten te brengen en vervolgens mensen te laten nemen wat ze willen. Ik vind dat echt gaaf.
Heb je een hernieuwde waardering voor muggen? Want voor mij, als iemand die opgroeide in Afrika en ze elke avond door mijn hoofd liet zoemen, hoewel deze film mooi is, vind ik ze nog steeds vervelend.
Ja, zeker niet, aha. Ik woon in Barcelona, dus van juni tot september gaat het gewoon om leven met dat geluid, en je went er gewoon niet aan. Het is te gek hoe Filip zoiets engs zo mooi kan laten lijken. Ik weet niet hoe hij het doet.
Om terug te komen op ons horrorgesprek, je eerste film was REC 3. Hoe kwam je meteen in de richting van dit genre?
Nou, het was mijn eerste rol. Ik had nog niet echt iets gedaan, alleen een paar korte films en wat reclamespotjes, want dat kwam op mijn pad. Wat ik echt wilde proberen, was film, en ik kreeg net dit kleine onderdeel. Ik had er geen lijnen in. Ik was zo'n beetje een figurant. Ik heb niet echt zoveel horror gekeken toen ik een tiener was, en ik deed REC toen ik 17 was.
Nachtmerrie brandstof: De beste fantasiefilms
Dus het was echt interessant voor mij, die altijd zo'n angstaanjagende kat was geweest, om echt op de set te zijn en ernaar te kijken en te zien hoe leuk het was om in een zombie film . Dus dat begon mijn kijk op horror te veranderen. Misschien was dat de katalysator voor alles in de loop van de tijd, haha - dat kleine kleine onderdeel in REC. Ik ging andere dingen doen in Spanje, zo ver weg van horror, soort drama's en historische dingen, en daarna een tienerfilm. Pas bij The Lodgers kwam ik erop terug. Dus ja, ik denk dat ik een heel speciaal plekje in mijn hart heb voor horror, want dat was mijn eerste film.
Heb je spannende projecten waar je aan werkt en waarover je ons kunt vertellen? Behalve begraven?
Ja! Ik kan er niet echt veel over zeggen, want we staan op het punt om te beginnen, maar het is niet erg vrolijk, maar het is erg spannend, en het is een vrouwelijke schrijver en regisseur, dus daar ben ik erg enthousiast over.
Heel erg bedankt dat je de tijd hebt genomen om met ons te praten.
Bedankt voor het gesprek. Het was geweldig!
Mosquito State is nu beschikbaar om te bekijken op Shudder. Als je je wilt aanmelden voor de horror-centric streamingdienst , kunt u onze link gebruiken hier .
Deel Het Met Je Vrienden
Wie Zijn Wij?
Auteur: Paola Palmer
Deze Site Is Een Online Bron Voor Alles Wat Verband Houdt Met Cinema. Hij Biedt Uitgebreide Relevante Informatie Over Films, Beoordelingen Van Critici, Biografieën Van Acteurs En Regisseurs, Exclusief Nieuws En Interviews Van De Entertainmentindustrie, Evenals Een Verscheidenheid Aan Multimedia -Inhoud. We Zijn Er Trots Op Dat We Alle Aspecten Van De Bioscoop In Detail Behandelen - Van Wijdverbreide Blockbusters Tot Onafhankelijke Producties - Om Onze Gebruikers Een Uitgebreid Overzicht Van De Bioscoop Over De Hele Wereld Te Bieden. Onze Recensies Zijn Geschreven Door Ervaren Bioscoopbezoekers Die Enthousiast Zijn Films En Bevatten Inzichtelijke Kritiek, Evenals Aanbevelingen Voor Het Publiek.