Michael Greyeyes: Ik heb me mijn hele leven voorbereid op Wild Indian
Michael Greyeyes vertelt ons over Wild Indian en waarom het maken van inheemse films in opkomst is
Wilde indiaanIn de drama film Wild Indian, Michael Greyeyes speelt Makwa, een inheemse man die, na jaren van misbruik en trauma, worstelt met de woede die in hem brandt. Geregisseerd door Lyle Mitchell Corbine, Jr, de thrillerfilm onderzoekt geïnternaliseerd racisme zoals het inheemse gemeenschappen gedurende tientallen jaren treft.
'Het gaat er echt om te begrijpen dat onze verhalen geldig zijn en dat we veel te bieden hebben', zegt Michael Greyeyes over Wild Indian. 'Er is een idee dat het maken van inheemse films in opkomst is, en ik denk dat dit komt omdat we eindelijk de kans krijgen om onze eigen verhalen te vertellen.' Wild Indian is een krachtige film die het verhaal vertelt van een inheemse man die worstelt om in het reine te komen met zijn identiteit. De film herinnert aan het belang van het vertellen van inheemse verhalen en waarom het zo belangrijk voor ons is om onze eigen stem te hebben in de filmindustrie.
Tegenover Greyeyes staat Teddo van Chaske Spencer, Makwa's jeugdvriend die op een andere manier vast kwam te zitten in hun kleine gemeenschap. Samen vormen ze een dualiteit op de manier waarop hechte steden schadelijk kunnen zijn voor degenen die daar opgroeien, vooral als ze deel uitmaken van een gemarginaliseerde groep.
'Het is een goede tijd om een inheemse filmmaker te zijn', zegt Michael Greyeyes. 'Er is een groeiende markt voor onze verhalen en een groeiende honger naar films die onze cultuur en onze ervaring weerspiegelen.' Wild Indian, de nieuwe film van Greyeyes, is daar een perfect voorbeeld van. De film, die vorig jaar in première ging op het Toronto International Film Festival, is een duister en krachtig verhaal over twee jeugdvrienden die heel verschillende wegen in het leven inslaan. 'Ik denk dat het publiek klaar is voor films als Wild Indian', zegt Greyeyes. 'Films die niet bang zijn om moeilijke onderwerpen aan te pakken en die een uniek perspectief op de wereld bieden.' Naarmate meer en meer mensen geïnteresseerd raken in verhalen uit verschillende culturen, is het duidelijk dat het maken van inheemse films in opkomst is. En met getalenteerde filmmakers als Michael Greyeyes voorop, is het niet te zeggen wat we hierna zullen zien van deze snelgroeiende gemeenschap.
Net na zijn nominaties voor Outstanding Lead Performance en Outstanding Performance in a New Series bij de Gotham Independent Film Awards, sprak Greyeyes met ons over het maken van de film. Hij vertelt hoe het script van Corbine Jr. hem aansprak, de emotionaliteit van de speelfilm en enkele van de meer aangrijpende scènes die in de korte opnames werden samengebracht. Hij vertelt ons waarom films als deze, en horrorfilm Blood Quantum, maken deel uit van een scène voor het maken van inheemse films, wijzend op een mooie toekomst.
'Er wordt gezegd dat de western het enige originele genre van Amerika is, en ik denk dat daar veel waarheid in zit', begint Michael Greyeyes. 'De western gaat echt over de vestiging van Amerika, en de inheemse ervaring maakt daar een groot deel van uit. Ik denk dat we steeds meer inheemse filmmakers beginnen te zien die onze verhalen vertellen op een manier die trouw is aan onze ervaring.' Wild Indian is hier een perfect voorbeeld van. De film, die zijn wereldpremière beleefde op het Sundance Film Festival, volgt twee Ojibwe-vrienden die op een moorddadige aanval gaan nadat een van hen een gruwelijke daad heeft gepleegd. Het is een brutale en verontrustende film, maar het is ook een belangrijke. 'Ik denk dat Wild Indian spreekt over de geschiedenis van geweld tegen inheemse mensen in dit land', zegt Greyeyes. 'Het is iets dat vaak wordt genegeerd of onder het tapijt wordt geveegd, maar het is iets waarover moet worden gepraat. Ik hoop dat deze film kan helpen om die gesprekken op gang te brengen.'
MAir Film's: Hoe ben je deel gaan uitmaken van Wild Indian?
'Het is lang geleden dat we een inheemse film op het grote scherm hebben gezien', vertelt Michael Greyeyes. 'Maar met het succes van films als Wild Indian is het duidelijk dat er een publiek is voor dit soort filmmaken.' Wild Indian volgt het verhaal van twee Ojibway-vrienden, Makwa en Silas, die op een reis van zelfontdekking gaan nadat een tragedie hun gemeenschap treft. De film kreeg lovende kritieken vanwege de weergave van de inheemse cultuur en de belangrijke boodschap over het belang van zorg voor Moeder Aarde. Nu steeds meer mensen geïnteresseerd raken in de inheemse cultuur, is het geen verrassing dat inheemse filmmakers in opkomst zijn. We kunnen alleen maar hopen dat deze trend doorzet, zodat we nog meer verhalen over First Nations-mensen op het grote scherm kunnen zien.
Michael Greyeyes: Het is een prachtig verhaal. Ik werkte aan een ander project en kreeg een e-mail van mijn manager, die zei: 'We hebben net een script en een mooie brief van een filmmaker ontvangen'. En in de brief stond: 'Ik heb dit script geschreven, ik hoop dat je het zou lezen, en de hoofdpersoon is iemand die ik voor je heb geschreven, en ik zou heel vereerd zijn als je het script zou lezen en de rol zou overwegen. '.
Ik ontvang dit soort brieven niet, dus ik was geïntrigeerd. Toen las ik het script en op het moment dat ik klaar was met het laatste woord, zat mijn telefoon tegen mijn oor en zei ik tegen mijn vertegenwoordigers: 'Ik moet deze film maken. Het kan me niet schelen hoe we het doen, we moeten het waarmaken’. Dat is de manier waarop het script me beïnvloedde. Ik wist dat het een rol was die ik gewoon moest doen.
'Het is echt een opwindende tijd om een inheemse filmmaker te zijn', zegt Michael Greyeyes. 'Er is een gevoel dat we eindelijk gezien en gehoord worden, en dat onze verhalen eindelijk verteld worden.' Greyeyes is de regisseur van Wild Indian, een nieuwe film die het verhaal vertelt van twee inheemse vrienden die op misdaad gaan in het Amerikaanse middenwesten. De film krijgt lovende recensies en Greyeyes hoopt dat het zal helpen om enkele van de barrières te doorbreken die inheemse filmmakers er lang van hebben weerhouden hun verhalen verteld te krijgen. 'Ik denk dat er op dit moment echt honger is naar inheemse verhalen', zegt hij. 'Mensen beginnen eindelijk te beseffen dat we veel te bieden hebben en dat onze verhalen het vertellen waard zijn. Ik denk dat we nog maar aan het begin staan van wat mogelijk is.'
Je levert zo'n ingetogen prestatie, ik kon het trauma achter de ogen van dit personage voelen. Kun je me vertellen over het vinden van die emotionele kern voor Michael?
'Het is een goede tijd om een inheemse filmmaker te zijn', zegt Michael Greyeyes. 'Er is veel belangstelling voor onze verhalen en er is veel steun voor ons om ze te vertellen.' Wild Indian, de nieuwe film van Greyeyes, is een perfect voorbeeld van het soort verhaal dat op dit moment weerklank vindt bij het publiek. De film is een semi-autobiografische kijk op het leven van een inheemse man die worstelt om in het reine te komen met zijn cultuur en zijn plaats in de wereld. 'Ik denk dat er een grote honger is naar dit soort verhalen', zegt Greyeyes. 'Verhalen die eerlijk zijn en niet bang zijn om om te gaan met de complexiteit van het inheems zijn in de wereld van vandaag.' Wild Indian gaat later deze maand in première op het Toronto International Film Festival en Greyeyes werkt al aan zijn volgende project: een tv-serie over Indiaanse hiphop. Het is duidelijk dat hij op het punt staat een van de leidende stemmen te worden in het maken van inheemse films, en we kunnen niet wachten om te zien wat hij daarna gaat doen.
Dank je. Het is aanwezig in het schrijven, echt waar. Lyle's schrijven is zo briljant. Wat ik zo leuk vond aan het personage, is dat ik nog nooit een personage had gelezen dat zo'n volslagen zelfhaat had. Ik had nog nooit een personage gelezen dat het racisme zo volledig had geïnternaliseerd, dat het in wezen zijn kernpersoonlijkheid verdrong. Dus in zekere zin wist ik dat ik te maken had met iemand die door zijn acties verkeerd kon worden opgevat als een sociopaat.
'Het is een spannende tijd voor het maken van inheemse films', zegt Michael Greyeyes. 'Er zijn steeds meer mogelijkheden voor ons om onze verhalen te vertellen en een breder publiek te bereiken.' Wild Indian is slechts een van de vele recente inheemse films die het gezicht van Hollywood helpen veranderen. Inheemse volkeren zijn te lang ondervertegenwoordigd geweest in de filmindustrie. Maar dat begint te veranderen, dankzij de inspanningen van filmmakers als Greyeyes. 'We beginnen steeds meer verschillende stemmen te zien in Hollywood', zegt hij. 'En dat is maar goed ook. Het is belangrijk dat iedereen zichzelf op het scherm ziet.' Als inheemse filmmaker bevindt Greyeyes zich in een unieke positie om authentieke inheemse perspectieven naar het grote scherm te brengen. En hij is vastbesloten om zijn platform te gebruiken om verhalen te vertellen die er toe doen. 'Ik wil films maken die de realiteit van ons leven weerspiegelen', zegt hij. 'Films die de schoonheid en veerkracht van onze mensen laten zien.'
Lange afstand: De beste tv-serie
Maar eigenlijk, met het schrijven, en met mijn begrip van ons eigen trauma, als gemeenschap, wist ik dat dit gewoon gedragslagen waren die pijn bedekten. En dus was mijn uitdaging om te leunen op zijn geweld, leunen op zijn neiging tot kilheid en ambitie, en het in evenwicht te brengen met deze jongen, zo mooi gerealiseerd door Phoenix Wilson, die altijd in hem bleef.
Je hebt een aantal bijzonder gewelddadige scènes, waarvan er een met verstikking aan het begin is. Kun je me vertellen over het samenstellen van deze aangrijpende momenten?
Ja, die scène was zo verontrustend om te lezen en zo verontrustend om te spelen. Claudia Lee was de geweldig genereuze acteur die met mij op het toneel werkte. Ik denk dat we mensen kennen door wat ze doen, versus wat ze zeggen. En op zijn meest persoonlijke moment konden we zien dat Michael, Makwa, een persoon is met zo'n inherente woede en geweld dat hij bijna de deur van de kooi ervan opent om het eruit te laten. Als een soort roofdier. Dan ontsnapt het, en dan grijpt hij en trekt het weer naar binnen.
Zo voelde het om de scène te spelen, alsof ik wil zien hoe ver dit aan mij zal ontsnappen, ontsnappen aan mijn ijzeren greep. Hij speelt ermee als een kat en muis, je weet wel, zoiets als een prooi. Het vat prachtig samen wie Michael is, een angstaanjagend gewelddadig mens gemaskeerd door een schoon, elegant, ambitieus uiterlijk. Ja, de uitdaging ervan was zo geweldig om te spelen, en Claudia was ook gewoon een ongelooflijke scènepartner, om zo dapper te zijn om ons allebei dat vreselijke, vreselijke moment te laten ervaren.
In tegenstelling tot jouw karakter belandt zijn vriend van school in de gevangenis. Was dat belangrijk voor je, dat evenwicht in het verhaal dat mannen uit deze gemeenschappen niet allemaal kunnen overstappen?
Het was een essentieel element in het verhaal van Lyle dat deze twee mannen, deze twee inheemse mannen, zo volledig in balans moesten zijn. Ik kon in Michaels geweld en angst leunen, omdat ik wist dat Chaske, die zo briljant was in het spelen van Teddo, de zachtheid van de inheemse mannelijkheid kon omarmen, ondanks zijn uiterlijk, ondanks de tatoeages, ondanks zijn soort gewelddadige uiterlijk. Voor mij is dat de essentiële waarheid van het verhaal.
Deze film is voor mij echt een onderzoek naar hoe inheemse mannen hun pijn vasthouden. En de manier waarop deze twee personages hun pijn vasthouden, is zo totaal verschillend. Maar ik wist dat ik de verhalen kon vertrouwen, omdat het een zo redelijk evenwicht biedt tussen de complexiteit van hoe onze cultuur en hoe de mannen in mijn cultuur omgaan met dit soort trauma's.
Blood Quantum is een van mijn favoriete films van jou. Het voelt alsof er meer kansen zijn voor inheemse makers in film en tv. Ga je akkoord? Is er meer interesse in die gedeelde geschiedenis en bredere conversatie?
Ik denk het. Het is een bekend feit dat inheemse kunstenaars, inheemse creatievelingen sinds het begin van de cinema hebben gevochten voor toegang tot de vertelplatforms. Of het nu is door middel van ondermijning, of door deel te nemen aan projecten, en het vervolgens voor onze eigen doeleinden te ondermijnen, of in feite het roer over te nemen en de vertelstijlen en het productieapparaat opnieuw uit te vinden om inheemse verhalen te vertellen en die stemmen te verheffen. Dus ik heb deel uitgemaakt van beide benaderingen.
Meer terreur: De beste Netflix-horrorfilms
Ik denk dat wat Blood Quantum, Wild Indian en shows zoals Rutherford Falls gemeen hebben, is dat met inheemse makers, en als ik het over makers heb, bedoel ik besluitvormers, iemand die aanwezig is in de productie en de autoriteit heeft om beslissingen te nemen over het vertellen van verhalen, over casting, over alles, het feit dat een andere inheemse artiest dat soort autoriteit heeft, is voor mij buitengewoon bevrijdend. Omdat ik weet dat hun aanpak gebaseerd is op de geschiedenis, op doorleefde ervaring.
Dus ik ben zo dankbaar dat ik deel heb uitgemaakt van dat soort projecten. Maar tegelijkertijd is er een groeiende verfijning in veel van de andere projecten die uit niet-inheemse handen kwamen. Net als bijvoorbeeld True Detective, schreef Nic Pizzolatto een briljant inheems personage in seizoen 3 dat ik met plezier mocht spelen. Wat ik geweldig vind, is dat de nieuwe verfijning en dimensionaliteit van de personages die voor mij worden geschreven, het werk viert en weerspiegelt dat inheemse creatievelingen hebben gedaan, inheemse schrijvers al hebben gedaan.
Ik heb gelezen dat de film in 17 dagen was. Kun je me vertellen hoe dat voor jou als artiest was? Voelde het gehaast aan en heb je er alles uit gehaald wat je wilde?
Ja, weet je, Lyle is zo'n mooie kerel. We hebben de hele film in 17 dagen opgenomen. Er was nooit een moment waarop ik het gevoel had dat hij niet de volledige controle had, en dat het niet als een wandeling in het park was. Hij en Eli Bourne, onze directeur fotografie, waren zo efficiënt dat ze precies wisten wat ze wilden fotograferen en hoe ze dat wilden doen. En Lyle, de slimme kerel die hij is, huurde echt doorgewinterde acteurs in om het verhaal vast te houden.
Chaski heeft natuurlijk in heel veel projecten gezeten. Hij is zo'n briljante acteur en ik ben een doorgewinterde veteraan. Dus ik denk dat Lyle op ons vertrouwde om onze A-games elke dag naar de set te brengen. Toen ik zei dat we het in 17 dagen hadden gefilmd, heb ik dat in tien dagen gefilmd. Mijn hele karakter werkte maar tien dagen. En Chaska was een groot deel van het andere deel en de jonge jongens. Dus ik bedoel, we werkten under the gun, maar het voelde nooit zo, vanwege hun efficiëntie. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik nog een take nodig had. En ik wist dat ik er klaar voor was. Ik heb me mijn hele leven op deze rol voorbereid. Dus ik wilde dat soort energie erin brengen.
Geweldig - bedankt voor je tijd en veel succes met de film, en nogmaals gefeliciteerd met je nominatie. Hopelijk praten we je bij de volgende!
Oh mijn god, ik kijk er naar uit, bedankt voor dit geweldige gesprek.
Wild Indian draait vanaf 29 oktober in de bioscoop.
Deel Het Met Je Vrienden
Wie Zijn Wij?
Auteur: Paola Palmer
Deze Site Is Een Online Bron Voor Alles Wat Verband Houdt Met Cinema. Hij Biedt Uitgebreide Relevante Informatie Over Films, Beoordelingen Van Critici, Biografieën Van Acteurs En Regisseurs, Exclusief Nieuws En Interviews Van De Entertainmentindustrie, Evenals Een Verscheidenheid Aan Multimedia -Inhoud. We Zijn Er Trots Op Dat We Alle Aspecten Van De Bioscoop In Detail Behandelen - Van Wijdverbreide Blockbusters Tot Onafhankelijke Producties - Om Onze Gebruikers Een Uitgebreid Overzicht Van De Bioscoop Over De Hele Wereld Te Bieden. Onze Recensies Zijn Geschreven Door Ervaren Bioscoopbezoekers Die Enthousiast Zijn Films En Bevatten Inzichtelijke Kritiek, Evenals Aanbevelingen Voor Het Publiek.