The Maid review (2021) – De spookfilm van Lee Thongkam heeft geen uithoudingsvermogen
Lee Thongkam's The Maid is een behoorlijk goede spookfilm, maar het is niet bijzonder memorabel of origineel. Het verhaal volgt een jonge vrouw genaamd Jee (gespeeld door Thongkam zelf) die een baan aanneemt als dienstmeisje in een griezelig oud huis. Het duurt niet lang voordat ze geesten begint te zien, en al snel is ze verwikkeld in een strijd tegen boze geesten. The Maid is vakkundig gemaakt en Thongkam is sympathiek in de hoofdrol, maar de film komt nooit echt tot leven. De angsten zijn zeldzaam en de plot voelt gerecycleerd aan uit andere, betere spookfilms. Het is geen slechte manier om een uur of zo te doden, maar The Maid is uiteindelijk vergeetbaar.
Lee Thongkam weet een griezelige sfeer op te bouwen die niet zo lang duurt als nodig is
De meidLee Thongkham besteedt weinig tijd aan het creëren van een sfeer in zijn huiveringwekkende regiedebuut, spookfilm De meid. Brosse touwtjes klinken in de lucht rond een apenpop die niet zal stoppen met het achtervolgen van de arme vrouw die de taak heeft om de dochter van de familie voor de nacht in te stoppen.
Deze kleine primaat is ook niet de enige die 's nachts tegen het lijf loopt, en nieuwe hulp Joy, gespeeld door Ploy Sornarin, heeft een grotere taak voor de boeg dan ze had verwacht om alles op te ruimen. Snelvoetig en zelfverzekerd, The Maid is er goed in om je scherp te houden, maar sommige extreem griezelige beelden worden verstoord door warrige verhalen die een te veel platen proberen te draaien.
Joy werkt voor Uma (Savika Chaiyadej) en Nirach (Theerapat Sajakul), een rijk en geheimzinnig stel met een onrustige dochter, Pom. Het kind beweert dingen te hebben gezien en mensen te hebben zien bewegen als ze hoort te slapen, en ze zijn ervan overtuigd dat ze een neurologische aandoening heeft ontwikkeld. Joy beseft al snel dat de visioenen van het kind heel echt zijn, en niet alleen dat, maar het garen over de toestand van het jonge meisje is meer samenzwering dan louter onwetendheid.
De horrorfilm heeft alle grimassen die nodig zijn voor een goede, gotische chiller. Emotioneel afstandelijke personages zitten in hun grote landhuis dat meer ingehuurde hulp heeft dan echte bewoners, en de ruime ruimte biedt voldoende gelegenheid voor plotselinge schrik. Lee is creatief en uitbundig in zijn schokken, waarbij hij zowel het verrassingselement gebruikt als in het volle zicht ligt om je aan het raden te houden.
Soms vang je iets snel de trap op kruipend in de weerkaatsing van een spiegel, of weerklinkt er een krassend geluid uit een onmenselijke hoek van de kamer. Houd ook je ogen niet van het speelgoed van Pom af. Scènes kunnen in een oogwenk veranderen, waardoor Joy's bezorgdheid en nieuwsgierigheid wordt beloond met een psychologische marteling die de kamer op scherp zet.
Kijker pas op: De beste Netflix-horrorfilms
De partituur is hier integraal, de sombere piano van Bruno Brugnano als een regenwolk die volgt op Joy's ontdekkingen over de familiegeschiedenis. Zijn toetsen trillen wanneer fantomen arriveren, waarbij hij de standaard stille-stille knal door puur momentum vermijdt.
Onze spookachtige aanwezigheid moet ook worden geprezen. Met grote ogen starend en glimlachend, van top tot teen gekleed in zwarte make-up, is Kannaporn Puangtong's Ploy een spectrale schurk wiens blik bijna iedereen tot op het bot kan en zal doen rillen. Lee lijkt zich hier vooral van bewust, plaatst haar in de verte, enigszins wazig, en laat ons zicht het handige werk doen voordat ze in beweging komt.
Helaas staat het allemaal in dienst van een scenario dat teveel op zich neemt. Sommige gevolgtrekkingen en implicaties maken het onderliggende mysterie intrigerend, en de geknoopte emotionele degradatie hangt rond het huis als een mist die niet wil optrekken. Deze dingen worden vaak het best gevoeld maar onverklaard gelaten, opgemerkt door middel van lichaamstaal en vermijding en spanning, in plaats van ronduit gezegd.
Even schrikken: De beste Amazon Prime-horrorfilms
The Maid maakt de kritieke fout door te geloven dat zijn antwoorden overeenkomen met die knagende ongemakkelijkheid. De film presenteert onthulling na onthulling, waarbij dit en dat wordt uitgelegd, deels vrij duidelijk, deels minder, maar het zuigt allemaal een beetje meer van die terreur uit de situatie. Geesten zijn niet meer eng als je weet wie ze zijn en waarom ze daar zijn, en tegen het uur heeft The Maid licht in alle hoeken geworpen.
Daarna is er een tactiele verschuiving naar iets bloedigers en slordigers. Om eerlijk te zijn, dit is de moeite waard om vast te houden, aangezien persoonlijke geschiedenis naar je wordt geslingerd via vermoeide subplots. Lee is duidelijk niet traag als het gaat om de zwaardere kant van de genremunt, en als The Maid ervoor gaat, gaat het ervoor.
De eerste act was iets dat voelde alsof het bij mij in de kamer was, en toen het voorbij was, was het die energie waar ik moeite mee had om te ontsnappen. Al het andere vervaagde gewoon.
The Maid is nu beschikbaar op Amazon Prime.
De Maid-recensie
Een overspannen script vermindert de houdkracht van een grote verschijning
3Deel Het Met Je Vrienden
Wie Zijn Wij?
Auteur: Paola Palmer
Deze Site Is Een Online Bron Voor Alles Wat Verband Houdt Met Cinema. Hij Biedt Uitgebreide Relevante Informatie Over Films, Beoordelingen Van Critici, Biografieën Van Acteurs En Regisseurs, Exclusief Nieuws En Interviews Van De Entertainmentindustrie, Evenals Een Verscheidenheid Aan Multimedia -Inhoud. We Zijn Er Trots Op Dat We Alle Aspecten Van De Bioscoop In Detail Behandelen - Van Wijdverbreide Blockbusters Tot Onafhankelijke Producties - Om Onze Gebruikers Een Uitgebreid Overzicht Van De Bioscoop Over De Hele Wereld Te Bieden. Onze Recensies Zijn Geschreven Door Ervaren Bioscoopbezoekers Die Enthousiast Zijn Films En Bevatten Inzichtelijke Kritiek, Evenals Aanbevelingen Voor Het Publiek.